Samenwonen

Een PEP is een persoon die een politiek prominente functie bekleed. Als iemand voldoet aan de definitie van een PEP moet de notaris een extra onderzoek doen voordat hij voor die persoon een akte kan laten maken.

Ook de directe familieleden (zoals partner, ouders of kinderen) of nauwe zakenrelatie van deze persoon is een PEP.

De nauwe zakenrelatie is een persoon van wie bekend is dat deze met een PEP de gezamenlijke UBO is van een juridische entiteit of constructie. Of een persoon die met een PEP een andere nauwe zakelijke relatie heeft.

Een PEP is in elk geval:

• staatshoofd, regeringsleider, minister, onderminister of staatssecretaris;
• parlementslid of lid van een soortgelijk wetgevend orgaan;
• lid van het bestuur van een politieke partij;
• lid van een hooggerechtshof, constitutioneel hof of van een andere hoge rechterlijke instantie die arresten wijst waartegen, behalve in uitzonderlijke omstandigheden, geen beroep openstaat;
• lid van een rekenkamer of van een raad van bestuur van een centrale bank;
• ambassadeur, zaakgelastigde of hoge officier van de strijdkrachten;
• lid van het leidinggevend lichaam, toezichthoudend lichaam of bestuurslichaam van een staatsbedrijf;
• bestuurder, plaatsvervangend bestuurder, lid van de raad van bestuur of bekleder van een gelijkwaardige functie bij een internationale organisatie.

PEP en cliëntonderzoek
Als er sprake is van een PEP dient er een verscherpt cliëntenonderzoek plaats te vinden. Dit houdt in dat de notaris extra vragen zal stellen. Dit betekent niet dat de persoon die een PEP is geen onderneming kan oprichten of andere rechtshandelingen kan verrichten. Het gaat hier om een risico inschatting. Dit is omdat een PEP extra vatbaar is voor corruptie. De notaris heeft een wettelijke verplichting om dit te onderzoeken. Als er sprake is van een PEP, dan is een verscherpt cliëntenonderzoek vereist. Deze verplichting komt voort uit de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme (WWFT).

Wij verzoeken u om contact met ons kantoor op te nemen indien u valt onder de omschrijving van PEP.

Ja, dit kan. Wanneer grootouders een geldbedrag aan hun kleinkinderen willen nalaten, doen zij dit meestal in de vorm van een legaat dat wordt opgenomen in het testament van de betreffende grootouder. Bij een legaat is het kleinkind geen erfgenaam, maar krijgt het een vast bedrag uit de nalatenschap. Hier kunt u voorwaarden aan verbinden, bijvoorbeeld dat zij dit voor hun studie gebruiken. Gaat het om minderjarige kinderen, dan kunt u aangeven wanneer zij hun erfenis in handen krijgen. U kunt een bewindvoerder benoemen die tot die tijd hun erfenis beheert.

In 2023 bedraagt deze vrijstelling € 22.918,- per kleinkind. Tot dit bedrag hoeven kleinkinderen dus geen erfbelasting te betalen als zij van u erven.

Ja, je kunt een kind onterven in jouw testament. Een kind heeft echter altijd recht op een bepaald deel van de waarde van de nalatenschap, ook wel de legitieme portie genoemd. Dit minimumdeel van de waarde van de nalatenschap is altijd de helft van hetgeen het kind als erfgenaam bij versterf – dus in de situatie dat er geen testament was – zou krijgen. Stel, de erflater laat een echtgenoot en twee kinderen achter. Dan is de waarde van de legitieme portie 1/6e gedeelte van de nalatenschap (de helft van 1/3e).

Wanneer een onterfd kind een beroep doet op zijn of haar legitieme portie, wordt het betreffende kind daardoor niet mede-erfgenaam. Het kind krijgt niet een aandeel in alle goederen en schulden van de nalatenschap. Het onterfde kind krijgt alleen een vordering in geld jegens de erfgenamen. Het onterfde kind kan dus niet de afwikkeling van de nalatenschap tegenwerken door als erfgenaam dwars te liggen.

Het recht om een beroep te doen op de legitieme portie vervalt vijf jaar na het openvallen van de nalatenschap. Het is mogelijk in een testament – met een niet-opeisbaarheidsclausule – te bepalen dat de legitieme portie, voor zover deze ten laste komt van de echtgenoot, pas opeisbaar is wanneer de langstlevende echtgenoot komt te overlijden.